Ιστορικά Στοιχεία

/ / Pages

1983 Έως Σήμερα

Η μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., η πλέον περίφημη μάχη της παγκόσμιας ιστορίας, αποτελεί σταθμό και αφετηρία της ιστορίας του πολιτισμού.

Ο θρίαμβος της μεγαλοφυΐας του Μιλτιάδη και η αυταπάρνηση των οπλιτών του έτρεψαν σε φυγή τις ορδές του περσικού επεκτατισμού, και διέσωσαν την Αθήνα και ολόκληρο τον ελληνισμό από τον έσχατο κίνδυνο της υποδούλωσης στους βαρβάρους επιδρομείς. Οι συνέπειες της νίκης του Μαραθώνα φθάνουν μέχρι των ημερών μας. Πρόκειται για την πρώτη επιτυχή ματαίωση της επικράτησης του “ασιατισμού” στην Ευρώπη, γεγονός με κοσμοϊστορική σημασία. Χάρη στη νίκη αυτή η Αθήνα μπόρεσε να μεγαλουργήσει και να κληροδοτήσει στην ανθρωπότητα όλους τους τομείς της γνώσης, της τέχνης και της αρετής. Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά την ιστορική αυτή μάχη γεννιέται στην Ελλάδα ένα αθλητικό γεγονός άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της.

 

Ονομάστηκε ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ

Αφετηρία του στάθηκε η αφήγηση του Ηρόδοτου για την μάχη του Μαραθώνα.

Ο μεγάλος ιστορικός της αρχαιότητας, περιγράφοντας πολλά χρόνια αργότερα, τις λεπτομέρειες της μάχης, αναφέρεται στο κατόρθωμα ενός Αθηναίου ημεροδρόμου, του Φειδιππίδη, τον οποίον οι Αθηναίοι στρατηγοί έστειλαν στην Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια της προκειμένου να ενισχυθούν οι ολιγάριθμες δυνάμεις των Αθηναίων απέναντι στην επερχόμενη ασιατική πλημμυρίδα στον Μαραθώνα.

Σύμφωνα πάντα με τον Ηρόδοτο, ο Φειδιππίδης έφτασε στη Σπάρτη “την επομένη της αναχώρησης του” από την Αθήνα.

Ένα Επικό Κατόρθωμα!

Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι ακριβώς το γεγονός που ξαναφέρνει στην επικαιρότητα το κατόρθωμα αυτό, ανασύροντας ένα θρύλο από τα βάθη της ιστορίας. Η ιδέα για τη δημιουργία του οφείλεται σε μια συγκυρία και ανήκει στον βρετανό σμήναρχο της RAF John Foden. Eλληνολάτρης και μελετητής της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, ο John Foden διαβάζοντας τον Ηρόδοτο σταμάτησε απορημένος στην εξιστόρηση του κατορθώματος του Φειδιππίδη, και διερωτήθηκε αν ένας σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να διανύσει τα 250 χλμ. Αθήνας – Σπάρτης σε δύο μέρες. Σκέφθηκε τότε πως ο μόνος τρόπος να το διαπιστώσει ήταν να επιχειρήσει να τρέξει ο ίδιος την ιστορική διαδρομή αφού ήταν συμπτωματικά και δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Έτσι με άλλους δύο συναδέλφους του της RAF, επίσης δρομείς, έρχεται στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1982 όπου τα μέλη της βρετανικής παροικίας και έλληνες φίλοι τους επιφυλάσσουν θερμή υποδοχή και τους παρέχουν κάθε διευκόλυνση και συμπαράσταση. Καταστρώνουν τον σχεδιασμό της πλησιέστερης προς την περιγραφή του Ηρόδοτου διαδρομής και στις 8 Οκτωβρίου ρίχνονται στην περιπέτεια για να δουν αν το όραμα μπορεί να γίνει πράξη. Την επομένη, 9 Οκτωβρίου, μετά από 36 ώρες ο John Foden φτάνει στη Σπάρτη μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα. Ο συνάδελφος του John Scholten είχε φτάσει μισή ώρα νωρίτερα και τέλος ο John MacArthy τερματίζει σε χρόνο λιγότερο από 40 ώρες.

Η ομάδα των βρετανών είχε αποδείξει πως ο Ηρόδοτος “είχε δίκιο”!

Ένας άνθρωπος είναι πράγματι ικανός να καλύψει 250 χλμ. σε δύο μέρες.

Μετά την επιτυχία του εγχειρήματος, ο πρωτεργάτης του άρχισε να οραματίζεται την καθιέρωση ενός αγώνα που θα έφερνε στην Ελλάδα δρομείς μακρινών αποστάσεων από όλον τον κόσμο για να τρέξουν στα ίχνη του αρχαίου ημεροδρόμου.

Το όραμα αυτό του John Foden γίνεται γρήγορα ευρύτατα γνωστό. Αναμφισβήτητα, το ιστορικό πλαίσιο του αγώνα, στενά συνδεδεμένο με την ιδέα του Ολυμπισμού και κατά συνέπεια με την πλήρη ανιδιοτέλεια, γίνονται τα ισχυρά κίνητρα που διεγείρουν τη φαντασία και προκαλούν πρωτόγνωρη συγκίνηση σε πλήθος δρομέων μεγάλων αποστάσεων σε όλο τον κόσμο. Δικαιολογημένα, λοιπόν, η ανταπόκριση τους ήταν άμεση και καταλυτική. Αυτό οδήγησε στη διοργάνωση του Α’ Διεθνούς ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ το 1983, με την συμμετοχή 45 δρομέων από 11 χώρες και την Ελλάδα.
Η επιτυχία και η απήχηση ήταν καθοριστικές για την περαιτέρω πορεία και εξέλιξη του αγώνα. Έτσι το 1984 ιδρύεται Σύνδεσμος με την επωνυμία ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ.

Από τότε και μέχρι σήμερα ο Δ. Σ. Σ. διοργανώνει ανελλιπώς τον αγώνα κάθε Σεπτέμβρη γιατί τότε τοποθετεί χρονολογικά ο Ηρόδοτος την αποστολή του Φειδιππίδη στην Σπάρτη.

Η αναβίωση μιας σελίδας της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας καθιερώνεται πλέον ως μια από τις κορυφαίες αθλητικές εκδηλώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγάλα ονόματα δρομέων συρρέουν στην Αθήνα από την Αυστραλία και την Ιαπωνία μέχρι τον Καναδά και τις Η.Π.Α., συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των περισσοτέρων χωρών της Ευρώπης. Όλοι τους συνεπαρμένοι από την μοναδικότητα, την τραχύτητα αλλά και την ταπεινοφροσύνη και τον σεβασμό προς τα αθλητικά ιδεώδη που επιβάλλει αυτό που πλέον αποκαλείται “μυθικό” ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ.

Όμως το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, πέρα από την αθλητική του διάσταση, γίνεται και ένα ισχυρό βήμα από όπου, χωρίς τυμπανοκρουσίες, διοχετεύονται αληθινά μηνύματα φιλίας και ειρήνης ανάμεσα στους λαούς της γης, πέρα και πάνω από οποιεσδήποτε πολιτικές ή φυλετικές διακρίσεις. Ένα βήμα, από όπου προβάλλεται παράλληλα και Ελλάδα με το ωραιότερο της πρόσωπο, και με κορωνίδα την απαράμιλλη φιλοξενία της και τον θαυμασμό για τις φυσικές καλλονές της. Έτσι οι εκατοντάδες δρομείς που συμμετέχουν στο ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ μεταφέρουν στις πατρίδες τους τις εικόνες και τις εμπειρίες από την Ελλάδα και γίνονται με τον τρόπο αυτό οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας μας στο εξωτερικό.

Λίγα Λόγια Για Τον Διεθνή Σύνδεσμο Σπάρταθλον

Πρόκειται για ένα Σύνδεσμο μη κερδοσκοπικό, με λιγοστούς πόρους προερχόμενους από τις συνδρομές των μελών ( όχι πολλών ) και μικρές χορηγίες, για τις ανάγκες διατροφής των αθλητών.

Η προετοιμασία του αγώνα, επί ένα σχεδόν χρόνο, δεν απέχει καθόλου από εκείνη ενός στρατιωτικού εκστρατευτικού σώματος : πολυάριθμο έμψυχο υλικό και οχήματα, παντός κυβισμού και τύπου, εφόδια για το στήσιμο των 75 σταθμών ανεφοδιασμού κατά μήκος της διαδρομής, άγρυπνη παρακολούθηση των αθλητών για την πλήρη ασφάλεια τους και για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε περιστατικού, πλαισιωμένων από κινητές ιατρικές μονάδες άμεσης επέμβασης.

Όλο το έμψυχο υλικό προέρχεται από εθελοντές, φίλους και μέλη, που, άγρυπνοι, επί 36 ώρες κάθε Σεπτέμβρη καταθέτουν τα ωραιότερα συναισθήματα τους στην υπηρεσία αυτού του αγώνα.

Ο μόχθος για τη διοργάνωση και τη διεξαγωγή ενός ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι σκληρός και οι ευθύνες απέναντι στους αθλητές, που μας τιμούν με τη συμμετοχή τους, τεράστιες.Διανύονται χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα στον καυτό ήλιο της ημέρας και την παγωνιά της νύχτας, και ατελείωτες είναι οι ώρες της καρτερικής αναμονής στο κάθε πόστο μέσα στην ερημιά της φύσης για να εξασφαλιστεί στον κάθε αθλητή η απαραίτητη συμπαράσταση για την συνέχιση της υπεράνθρωπης προσπάθειάς του.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδρομή που χάραξε ο John Foden και οι ομάδα του πάνω στις μαρτυρίες του Ηρόδοτου και από γνωστά ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης ήταν η πλησιέστερη προς εκείνη που ο Φειδιππίδης θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει. Πιστεύεται λοιπόν, ότι το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ αποτελεί την εγκυρότερη αναπαράσταση της διαδρομής αυτής.

Περιγράφεται δε ως η πιο δύσκολη διαδρομή στον κόσμο. Δύσβατα μονοπάτια και χωματόδρομοι με νερά και λάσπες ( αν έχει βρέξει ) διασχίζουν αμπέλια και ελαιώνες, σκαρφαλώνουν σε πλαγιές λόφων, ενώ το φόβητρο όλων των αθλητών και η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αναρρίχηση στο Παρθένιο Όρος ( 1200 μ. ύψος ) μέσα στο πυκνό σκοτάδι, εκεί όπου ο Φειδιππίδης συνάντησε τον θεό Πάνα, εκεί όπου το τοπίο έχει μείνει αναλλοίωτο όπως 2500 χρόνια πριν, χωρίς ίχνος μονοπατιού, μέσα στα βράχια και τους θάμνους, με θερμοκρασία 4° – 5° C και δυνατούς ανέμους. Η δοκιμασία της ανθρώπινης αντοχής και του ψυχικού σθένους στο αποκορύφωμα τους!
Εξαντλητικές ακόμα και οι ατελείωτες ανηφορικές στροφές πριν την Σπάρτη, όταν πια και οι ακμαιότεροι των αθλητών αρχίζουν να έχουν παραισθήσεις αφού έχουν χάσει κάθε επαφή με τον χρόνο και την πραγματικότητα και σέρνουν με δυσκολία τα βήματα τους προς τον τερματισμό σαν αυτόματα.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το ένα τρίτον των αθλητών, ίσως και λιγότεροι φτάνουν στο τέρμα του αγώνα.

Ένας Σπαρταθλητής γνωρίζει καλά ότι η κατάκτηση ενός ρεκόρ σε μια τέτοια διαδρομή δεν είναι η βασική του επιδίωξη. Εκείνο που κυρίως επιδιώκει είναι ο τερματισμός μέσα σε 36 ώρες. Αυτοί που το έχουν επιτύχει λένε πως δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τα συναισθήματα τους.
Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι μόνο βίωμα. Είναι μόνο εμπειρία προσωπική. Ο κάθε αθλητής ονειρεύεται την συμμετοχή του και η φαντασία του εξάπτεται από την ιδέα ότι, ερχόμενος στην Ελλάδα για να τρέξει πάνω στα βήματα του αρχαίου ημεροδρόμου γίνεται ένας σύγχρονος Φειδιππίδης και προπονείται σκληρά για αρκετά χρόνια πριν φτάσει στο επίπεδο των απαιτήσεων του αγώνα.
Πρόκειται για μία υπεράνθρωπη προσπάθεια που έχει ως ανταμοιβή μόνο ένα στεφάνι ελιάς και λίγο νερό από τα χέρια μίας νεαρής Σπαρτιάτισσας για όσους κατορθώσουν να φτάσουν μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα.
Είναι πλέον γνωστό σε όλους τους αθλητές ότι το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ δεν προσφέρει καμία υλική ανταμοιβή. Γεννήθηκε στο λίκνο του Ολυμπιακού πνεύματος και παραμένει βαθιά προσηλωμένο σ’ αυτό, αποστρεφόμενο την σύγχρονη τάση για εμπορευματοποίηση του αθλητικού ιδεώδους.

Γι’ αυτό το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ είναι μοναδικό στον κόσμο. Συγκλονιστικό για όλους. Είναι το γεγονός που ενώνει τον άνθρωπο με ένα μύθο που ξεπηδάει από τα βάθη της χιλιόχρονης ιστορίας μας.